Kendine Bohem

Korku filmleri bana göre iki bambaşka şekilde incelenmek üzere ikiye ayrılmalıdır. Yerli ve Yabancı yapımlar olarak ayırmaktan bahsediyorum, Şimdi gelip derseniz bütün yapımlar böyle ayrılıyor diye kesinlikle katılmadığımı belirtmek isterim sizlere, Neden diye soracak olursanızda kısaca şöyle açıklayayım kendimi. Beyaz perdede karşımıza çıkan bütün yapımlar kendi içlerinde  benzerlik ve farklılıklara sahiptir, T ıpkı diğer film türleri gibi, ancak -korku filmleri- ayırdığımız bu iki kol içinde farklı olgulara sahiptir. Drama evrenseldir, temelini insan duygularından alır örneğin, tabi ki izlenildiğinde herkeste aynı hissi uyandırmaz ama anlamak bizler için daha kolaydır. Savaşlar, ayrılıklar, kayıplar evet ne olursa olsun her toplumun anlayabileceği detaylardır. Sadece çok ya da az olarak kişinin hisleri değişir. Veya daha geniş bir örnekten bahsedeyim, komedi filmleri örneğin; Ülkemizde belki de en çok ortaya çıkartılan ancak ne yazık ki temel klişeleri

Geçen yaz canımın sıkıldığı bir gece, sabaha karşı olan saatlerde keşfetmiştim Stranger Things 'i. Bir dizi sitesinde aşağa kayarak neler eklenmiş diye göz gezdiriyordum. Afişini ve ismini görünce daha önce duymama rağmen dikkatimi çekmeyi başarmıştı bu dizi. Açıp bir şans verdim. 80'ler de ki yapımlar beni hiç hayal kırıklığına uğratmamıştır, Amerikan sinemasının altın çağı gibi bir şey benim için seksenler. Scream, Chucky ve daha niceleri; Seksenlerde başlayan yapımlardı hepsi. Stranger Things o atmosferin aynısına sahipti, beni ilk etkileyen bu oldu haliyle. Korku , gerilim ve bilimkurgu 'yu da bir o kadar sevdiğim için diziye başlama kararı aldım. Netflix yapımlarını şimdiye kadar hep severek izledim, hayal kırıklığına uğramayacağımı zaten biliyordum bu sebeple.  Winona Ryder'ın oynuyor olmasıda bir başka artıydı. Birinci bölüm, ikinci bölüm derken sekiz bölümü birden izledim kısa sürede. Dizinin Introsu da beni etkilemişti nedendir bilmem